Γιάννης Φραντζέσκος

Από μικρός είχα μια ιδιαίτερη παράξενη αγάπη με τις πέτρες! Θυμάμαι πολλές φορές κοίταζα στις πλαγιές τις σπασμένες πέτρες με τα διάφορα σχήματα και σχέδια.. Οι διαβαθμίσεις του άσπρου, γκρι και μαύρου, στη φαντασία μου έπλαθαν διάφορες μορφές! Κάποια στιγμή διάλεξα μια πέτρα που ήταν σαθρή χωρίς τίποτα το ιδιαίτερο και άρχισα να την παρατηρώ. Κάτι μέσα μου σαν να μου έλεγε να την κρατήσω. Τότε κατάλαβα ότι αν παρατηρήσω τις πέτρες καλύτερα, και αν μπορέσω να κατανοήσω έστω και λίγο τη δομή τους, αισθανόμουν σαν να μου «ψιθυρίζουν». Αποφάσισα λοιπόν να αναδείξω αυτές τις μορφές που σμίλευε και δημιουργούσε η φύση για εκατοντάδες χρόνια! Οι πέτρες λοιπόν με μαθαίνουν να τις ακούω και με καθοδηγούν για το τελικό σχήμα που θα τους δώσω! Θα ήθελα να σημειώσω ότι υπάρχει διαφορά από το λευκό μάρμαρο όπου ο καλλιτέχνης προαποφασίζει το θέμα του, ενώ σε μένα γίνεται το αντίστροφο! Είναι τελικά οι μαρμαρόπετρες που αποφασίζουν το θέμα τους και τη τελική τους μορφή… Επίσης ο γλύπτης με το μονόχρωμο μάρμαρο, μπορεί να κάνει και άλλα αντίτυπα ενώ η ιδιαιτερότητα με τις πέτρες «μου» είναι ότι κάθε θέμα είναι μοναδικό!… και να θέλω να τα ξαναφτιάξω δεν μπορώ διότι θα πρέπει να βρω την ίδια πέτρα με τις ίδιες διαβαθμίσεις του άσπρου, γκρι και μαύρου, τα ίδια σχέδια και χρώματα πράγμα που είναι σχεδόν αδύνατον!

Νιώθω περήφανος που κατάφερα και μπορώ να αναδεικνύω το έργο της φύσης με της δημιουργίες μου. Ευχαριστώ τις πέτρες που μου έμαθαν να ακούω τα «ψιθυρίσματα τους» και να μπορώ να βλέπω «τον εσωτερικό τους κόσμο»!